Tuesday, March 17, 2020

म अनि तिम्रो मौनता (कविता)

हावा किन आयो आफ्नो झोक्का लिएर
अनि कसरी छाडेर गयो यहाँ मलाई
किन भन्ने मेरो सोधाइ होइन मेरो तिमीसँग
तर कसरी भन्ने अब उप्रान्त यहाँ ।

आमाको माया र वाग्मतीको पानी
म कहिले तुलना गर्न सक्दिन ।
तिमी जे भन प्रिय म कृष्ण कसरी बनूँ र !
राधा वा रुक्मिणी को हुन् र ?

मलाई वा मेरो मनका लागि धैर्य मात्र
आवश्यकता कसको भन्ने कुरा
जीवनका कुनै मोडमा पनि म चिप्लिन्न
तिमी बेकारमा शंका नगर न ।

फूल पनि त जूठो हो नि भवँराको
तैपनि भगवान उसैका भोका हुने
शंका वा उपशंकाको महल किन खडा
अनि म किन तिम्रा लागि अछुत र अपवित्र ?

भावनामा बग्दा पानीको वहाव कम हुने होइन
पानी आँफैमा पवित्र हो तर खोट अपवित्र
इशारा मैले गरेको छैन किन तिमी मौन ?
मलाई तोड्ने तागत देऊ तिम्रो मौनता आज ।

माघ, २०७६

No comments:

Post a Comment

शक्तिहीन माया (कविता)

सागर किनारा लम्पसार परिरहेछ मायाका आधारहरु शक्तिविहीन भएका छन् केवल चरीले आवाज मात्र सुनाई दिन्छ तर चरी कहाँ छ कसैलाई थाहा छैन यस्तै-यस्तै भ...