Wednesday, March 6, 2019

स्वीकार्य सपनी (कविता २०७५)

भनेर त केहि गरिन शायद यहाँ मैले
माया मात्र मनमा भएको होला र त
मन पनि त तरंगिंत नै छ सदा  किन
कामना उनको समिप्याताको बढ्दाे छ ।।

मन्द पवनले उडाएको केश राशी
अनि झिम झिम गर्ने परेली आहा
चालमा त्यो लचकता नरमाउँ किन
स्वप्न सुन्दरी तिमि कहाँ धर्तीमा अचम्म ।।

समाजको चलन हो कि प्रिय यो
मनले उठाएको भावना भन्न सक्दिन
डर मलाई छैन गुम्ला भन्ने मात्र हो
सोच त पुरानो होइन नविन काया पनि त ।।

तिम्रो रुप अनि मुस्कान मेरो साहस
स्वप्न काया अनि अति मधुर मिलन
उच्छ्वास त कायमै रह्यो सदा उमंगमा
नभनेको त कहाँ हो र मायालु मन ले ।।

प्रकृति तिमि भावनाको पवन, म शायद
सन्जोग पूर्ण मिलन अनि कायाकल्प त होला
अपूर्ण जून किन उदाउँथ्यो ? पूर्णता तिमीमा
स्वीकार छ मलाई यो सपनी विपनी सरि सदा ।।

No comments:

Post a Comment

शक्तिहीन माया (कविता)

सागर किनारा लम्पसार परिरहेछ मायाका आधारहरु शक्तिविहीन भएका छन् केवल चरीले आवाज मात्र सुनाई दिन्छ तर चरी कहाँ छ कसैलाई थाहा छैन यस्तै-यस्तै भ...