सुनौलो केश चम्किलो नेत्र उन्नत उरोज
गालामा खाल्डो निधार चौडा लाग्दछ सरोज
मादक हाँसो मुहार आभा प्रेमिल बदन
नहोला कसो प्रेमको जालो खुशीको रोदन ।।
पानीका थोपा पातमा टल्की बस्छन हाँसेर
सुगन्धि पुष्प लहर माथि मयुर नाचेर
सुवास मिठो छरने आहा उन्मत्त वयमा
तरुनी तिमि कोमल मन मादक लयमा ।।
रहर पालि अनौठो सदा धरती रमायो
प्रणय सुख कसरि भोगौं कल्पित मन यो
पन्छीको गीत पुतली नाच्ने शरद ऋतु यो
पवन मन्द बहेको आहा कसिलो प्रित यो ।।
मनको द्वार खोलेर यता मुसुक्क हाँस न
बसेको डर भाग्नेछ प्रिय खुसुक्क भन न
गरौला कुरा मिठा र मिठा प्रित यो संगाली
फुलेको फूल झरेका शीत पिरती सम्हाली ।।
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
शक्तिहीन माया (कविता)
सागर किनारा लम्पसार परिरहेछ मायाका आधारहरु शक्तिविहीन भएका छन् केवल चरीले आवाज मात्र सुनाई दिन्छ तर चरी कहाँ छ कसैलाई थाहा छैन यस्तै-यस्तै भ...
-
सुनौलो केश चम्किलो नेत्र उन्नत उरोज गालामा खाल्डो निधार चौडा लाग्दछ सरोज मादक हाँसो मुहार आभा प्रेमिल बदन नहोला कसो प्रेमको जालो खुशीको र...
-
बालुवाको पानी जस्तो पनि जीवन हावाको झोक्काको त कुनै मूल्य नै रहेन् । आस्थाको कमीमा पनि त तिमि साथ मै मेरो आफन्त त दाउ हेरेर दाऊ रोप्छन् । सु... -
प्रकृतिका आफ्ना कति कति गुनासा होलान् धर्ती किन कम्पन हुन्छिन बेला बेला थाहा छैन मनुष्यका अतृप्त आत्माहरु भट्किएका होलान् तर तिमी तामसी भावम...
No comments:
Post a Comment