तिमी, क्षितिज अनि मौनता (कविता)

कसको मनमा को हेर्न सक्छ र

तिमी त आफ्नै भए नि टाढियौ

म तिम्रो नजिक हुन कहिले सकिन

तर तिमी पनि त सामिप्यता मन नपराउने मान्छे !

क्षितिजले सँधै आकाशलाई छोएको भान हुन्छ

तर वास्तविकता त्यो कदापी हुँदैन

समय र सान्दर्भिकता कति टाढाका कुरा हुन् ?

तिमी सदा एक्लो बस्न मन पराउने ।

म तिमीलाई एकाग्रता भंग गर्न दिन्न प्रिय

मेरो मन अशान्त भए पनि म शान्तिप्रिय !

देश अशान्त हुँदा बुध्द मूर्ति मौन छ

अनि मेरो मौनताको मूल्य के ?

यदि यही नै मान्यता हो भने किन धुँवाको बिरोध ?

धुँवा जीवनको अन्तिम सत्य हो अनि मेरो मौनता पनि ।

म जीवन भर मौन रहन सक्दिन मायालु

तिमी जति शान्त छौ नि त्यो समुद्र होइन ।

पानीको छालले मलाई कदापी छल्दैन

तर तिमी ! तिमी त सदा उद्यत छौ किन ?

तिम्रो मायामा छल छ म भन्दिन तर

मेरो माया पनि त्यो दृष्टिभ्रमवाला क्षितिज होइन ।

२०७६, प्रवास