त्यहाँ मेरा लागि मृत्युशैया छ ।
तिमीलाई म गाउँमा पाउन सक्दिन
त्यहाँ केवल निष्पट्ट अन्धकार मात्र छ ।
शहर मेरो रहर मात्र हुन पुग्यो प्रिय
त्यहाँ तिम्रो छाया मात्र छ ।
गाउँ मेरो वाध्यता हो भनेर स्वीकार गर
तर त्यहाँ तिम्रो छायाँ पनि छैन ।
तिमीलाई म व्याकरणको शुद्धाशुद्धिमा खोजिरहेँ
तिमी त नदेखिने गरी हरायौ ।
म तिमीलाई श्लिल साहित्यमा खोजिरहेँ
तिमी त वायुपंखी घोडा जस्तै अलप भयौ ।
तिमीलाई म सुख र सम्बृद्धिमा खोजिरहेँ
तिमी त नेपाल छिरेर फगत अल्पियौ ।
मनमा चाह बढेकै थिए तिम्रो खोजमा सदा
तर तिमी त धूमिल वाग्मतीमा पो भेटियौ ।
अब म खोज्ने छैन तिमीलाई मसँग रहू सदैव
तर तिमी फेरी किन छालहरुमा बिलाउँदै छौ ?
मलाई एक्लो भएको तिमी किन हेर्न चाहन्छौ र
म एक्लो कसरी बनूँ हृदय भरी तिमीलाई बोकेर ??
वैशाख ०७७
No comments:
Post a Comment