Tuesday, December 22, 2020

अतृप्त प्रेम (कविता)


मोहनी रूप पुलती छायाँ स्वरुप मादक

आगँन विषे रविको लालि सुगन्धी चहक

परेली आहा मुस्कान मीठो अधर मोहक

चालमा ह‌ंस उपमा विषे मोहनी पदक ।


केशका राशि सुनौला लता बयान खातिर 

बाहुको पाश सुरम्य अति गाउने किन्नर

आँखाका चाल हृदय भाव छल्किने मुहार

मुटुको कुना स्वप्निल छवि उन्नत उभार ।


मोतिका दाना लहर दन्त गुलाबी कपोल

सुन्दर रुप अप्सरा माथ तन त्यो सुडौल 

बाणीमा बीणा हृदय चाल चन्द्रमा माथमा

जीवन कला पवन रम्य समाउँ हातमा ।


सन्ध्याको बेला सुरम्य चरी गाउने बनमा

उब्जियो भाव देखेर प्रित चञ्चल मनमा

मायाको चिन्ह मनको द्वार शरम भुलेर

प्रकृति आहा दिनको मान फुलमा उनेर ।


दीपको छवि स्वर्णिम तन प्रकाश मधुरो

ललाट भरी पसीना धारा पिरती अुधुरो 

अटल अति हिमाल बनि प्रेमको पथमा

सगर चुम्ने आपसी मोह स्वप्निल रथमा ।


 


No comments:

Post a Comment

शक्तिहीन माया (कविता)

सागर किनारा लम्पसार परिरहेछ मायाका आधारहरु शक्तिविहीन भएका छन् केवल चरीले आवाज मात्र सुनाई दिन्छ तर चरी कहाँ छ कसैलाई थाहा छैन यस्तै-यस्तै भ...