बसन्त मन पर्दैन र ? (कविता)

तिमी नजिक हुन सक्दिनौ किन मलाई दोष दिन्छ्यौ
तिम्रो मन सँधै फराकिलो नै भयो केवल म संकुचित
चाहना हावामा कौवा खाने बेला तिमी मौन रह्यौ
मैले त्यो पनि त कहिले सिकिन तिमीबाट किन?

परिदृश्यहरु फेरिदैं गए तर मेरो मन कहिले फेरिएन
तिम्रा लागि मैले सँधै द्वार खुल्ला गरें तर केही लागेन
अरु कसैको प्रवेश पनि त स्वाकार्य भएन होला शायद
किन म आफूलाई एक्लो महसुस गर्न पाउँदिन र ?

आकाशले क्षितिज छोएको देखिन्छ सदा कसरी
तर तिमी नजिक हुनासाथ फेरी टाढा हुन्छ भ्रम मात्र
मृगतृष्णा पनि त बेकार नै साबित भएको भन्ने होइन
चाहनाका पुलती किन बेमौसमी फूलमा आकर्षित भए?

पवनलाई मन्द हुनु पर्ने अनि तिमी चाहिँ सदा तिब्र कसरी
आमाका माया  तिमीमा पाउन थालें भने त्यो के होला
उनी त गइन् तर तिमी साथमा हुन पनि त सकिनौ नि
दूधको मूल्य त चुकाउन सक्दिन तर म बिर्सन पनि चाहन्न।

केवल आफ्नो नियतीमा मात्र स्वार्थ तिमी नदेख न है
हावा र पानी पनि त जीवनका अंश हुन् ति तिमी समान
माया त पाउँला तर कहिले मन दुखाउनु हुन्न मैले
तिमी सदा त्याग्न उद्यत किन हो र बसन्त मन पर्दैन र ?

२०७७ जेष्ठ