मौन उपस्थिति (कविता, २०७३)

तिम्रो रुप झरनाको पानी
व्यहोरा अमिलो अंगुर
छेका परेको अलि अलि उज्यालो
हावाले उडाएको केशराशी
चन्द्र माथ गर्ने रुप तिम्रो (?)
बादल लाग्दा कस्तो देखिएला
म त सम्झने चाहन्न कहिल्यै
उमंगले भरिएको पोशाक आँखा
नलोलाई झर्न कहाँ सक्छन ?
बगाउलान आँशुको धाराले
फर्कन मन छैन यो धुमिल शहरमा
झ्यालको पर्दा अलिकति हटाऊ
घुर्मैलो प्रकाश तँ छाड म छाड गर्दै
छिर्न खोज्यो तिम्रो पछेउरि भित्र
मेरो हंसले ठाउँ छाड्यो
नारी गलेर आयो, रगर उम्ल्यो
वाफिलो हुनै लाग्दा, अकस्मात हिंउ झरयो
के गर्न लागेकी ? शीतलहरी दिएर
फागुनको हलुका सिरेटो उडाउने
घुम्टो उघार्न उद्द्यत छ, त्यो तिम्रो
मलाई अति नरमाइलो लग्यो प्रिये !!
सम्झना त देउ तिम्रो उपस्थिति !!